Birçoğu için, bunama geliştirme olasılığı, yaşlanmanın kendisinden daha korkutucu ihtimallerinden biri…
Demans, dünya çapında 55 milyon insanı etkiliyor ve Dünya Sağlık Örgütü'ne (WHO) göre 2030 yılına kadar bu rakamın 78'e çıkması bekleniyor. İnsanların yaşlandıkça hafızayla ilgili demans belirtilerine dikkat etmeleri yaygın olsa da yeni bir çalışma, basit yürüme eyleminin, demans başlangıcının en erken belirtilerinden birini sunabileceğini gösteriyor.
Yürürken hızınızdaki veya yürüyüşünüzdeki bir değişiklik, bunamanın erken bir belirtisi olabilir
Alzheimer Derneği'nin Alzheimer's Dementia adlı dergisinde yayınlanan araştırma, bir kişinin yürüme şekli ile Lewy cisimcikli demans veya Alzheimer hastalığının başlangıcı arasında olası bir bağlantı olup olmadığını belirlemek için yapıldı. Her ikisi de demansın formları olsa da ikincisi en yaygın türü ve tipik olarak hafıza sorunları ile kategorize edilirken, birincisi sertlik veya denge sorunları gibi hareket sorunları ile ilişkili.
Araştırmacılar, teorilerini test etmek için Lewy cisimcikli demans teşhisi konan 45 kişiden, Alzheimer teşhisi konan 36 kişiden ve her iki koşulu da olmayan 65 yaş üstü 29 yetişkinden oluşan 110 katılımcıyı kontrol grubu olarak bir araya getirdi. Daha sonra her katılımcıdan, hızları, her adım arasındaki mesafe ve her bir ayağın yerde ne kadar zaman kaldığı arasındaki fark dahil olmak üzere yürüyüşleriyle ilgili her şeyi ölçmek için sensörlerle donatılmış bir mat üzerinde yürümeleri istendi.
Sonuçlar, demans teşhisi konan her iki katılımcı grubunun, benzer problemi olmayanlardan farklı yürüdüklerini keşfetti. Her bir ayak yerde daha fazla zaman harcayarak daha yavaş bir hızda daha kısa adımlar sergiliyordu. Bununla birlikte, Alzheimer ve LBD'nin yürüme şekli arasında bile bir fark vardı. Araştırmanın baş yazarı Dr Ríona McArdle, “İkinci gruptakiler adımlarındaki uzay ve zamanlamada daha da fazla değişiklik gösteriyor” diye kayıt aldı.
Sonuçlar, LBD veya Alzheimer hastalıklarını erken teşhis etmeyi kolaylaştırabilir
Araştırmacılar, beyin taramaları ve hafıza testleri gibi mevcut yöntemlerin çoğunun uygulanması için daha belirgin semptomların gerektirdiğini belirtirken, araştırmada elde edilen bulguların hastalığın en erken evrelerinde tespit edilmesinde yardımcı olabileceğini kanıtladılar. McArdle, demansla ilgili yürüyüşteki değişiklikleri inceleyen diğer araştırmalara atıfta bulundu.
Çalışmanın belki de en önemli sonucu, yapılan testin aynı zamanda hangi tip demans yaşanacağını belirlemesi ve böylece uygun tedaviye erken başlamak için faydalı olması. McArdle, "Hastalara doğru tanı koymak özellikle önemli, çünkü antipsikotikler gibi bazı ilaçlar Lewy cisimcikli demans hastalarına zararlı olabilir" diyor.
Araştırmacılar, bulguların doktorların demansı erken tespit etmesine ve uygun şekilde tedavi etmesine yardımcı olabileceği sonucuna vardı
Sonuç olarak, araştırmacılar bulguların şu anda hem Lewy cisimcikli demans hem de Alzheimer hastalığını tedavi etme şeklini iyileştirmek için önemli etkileri olabileceği sonucuna vardılar ve yürüme ve bunamadaki değişiklikler arasındaki bağlantıyı daha iyi anlamak için konuyla ilgili daha fazla çalışmaya ihtiyaç olduğunu belirttiler.
McArdle, "Demansı olan kişiler için erken teşhis, onlara ve ailelerine durumu anlamaları ve gelecek için plan yapmaları için daha fazla zaman verebilir" diyor, "Henüz bunama için bir tedavi yok, ancak doğru bir teşhis, destek ve bilgilere erişim ve semptomları hafifletmeye yardımcı olacak tedavilere erişim sağlıyor."
Yürüme şekli ve demans arasında bağlantı bulan başka araştırmalar da var
Yürüyüş kalıpları ve bunama arasında bağlantı kaydeden başka araştırmalar da var.
Amerikan Geriatri Derneği Dergisi ‘nde 2018 yılında yayınlanan bir çalışmada, University College London ve University of Nottingham'dan bir araştırma ekibi, İngiliz Boylamsal Yaşlanma Çalışması’na katılan 60 yaşından büyük 3.932 yetişkinden toplanan verileri analiz etti. Ekip, önce 2002 ile 2003 yılları arasında ve yine 2004 ile 2005 yılları arasında iki ayrı olayda katılımcıların yürüme hızlarını kaydetti. Daha sonra, herhangi birine demans teşhisi konulmuş olup olmadığını görmek için 2006 ve 2015 yılları arasında katılımcılarla yıllık değerlendirmeler yaparak takip etti.
Son olarak yürüme hızını yıllık takiplerin sonuçlarıyla karşılaştırdılar ve daha yavaş yürüme hızlarına sahip katılımcılar arasında demans tanılarında bir artış buldular. Sonuçlar ayrıca, test periyotları arasında yürüme hızında daha belirgin bir düşüş gösterenlerin, nihayetinde dejeneratif hastalık teşhisi konma olasılığının daha da yüksek olduğunu gösterdi.
Konuya dair daha fazla ayrıntı için ilgili makalelerimize göz atmak isteyebilirsiniz:
Pençe Parmaklar Parkinson Hastalığının Bir İşareti Olabilir